Mijn reis – van overleven naar écht leven
Categorie – Mijn reis
Verhalen uit mijn eigen ervaringen, dingen ik ik heb geprobeerd, wat mij heeft geholpen, en wat niet. Over vallen, opstaan en ontdekken wie ik ben en wie ik wil zijn.
Jarenlang zat mijn agenda overvol. Werk, afspraken, sociale verplichtingen – ik rende van het een naar het ander. En eerlijk: ik vond het heerlijk, dacht ik. Altijd bezig, altijd druk. Ik wilde alles goed doen: op mijn werk, in mijn vriendschappen, voor mijn familie. Dus hield ik alle ballen in de lucht. Van buiten leek het alsof ik alles onder controle had, maar van binnen voelde ik me vaak opgejaagd en alsof ik mezelf in tienen moest delen.
Ik was vaak moe, maar ik ging gewoon door – want het waren toch allemaal leuke dingen? Tegelijkertijd voelde ik me regelmatig alleen in mijn gedachten.
En brachten al die leuke dingen me geen voldoening. Het was alsof niemand écht snapte hoe ik keek naar de wereld. Ik wist niet wie ik zelf was, laat staan wat ik wilde. Dus hoe kon iemand mij zien, als ik mezelf niet eens liet zien? Ik liet alleen zien waarvan ik dacht dat anderen dat wilden zien. Zonder dat ik het doorhad, leefde ik voor goedkeuring.
Ik paste me aan, ik zei ja terwijl mijn lijf nee fluisterde. Ik hield me groot, bleef de powervrouw die ik dacht dat ik moest zijn. Maar ondertussen raakte ik steeds verder verwijderd van mezelf. Tot ik op een punt kwam dat ik niet meer verder wilde. En eerlijk: ook niet meer kon. Mijn zusje heeft letterlijk staan schreeuwen dat ik hulp moest zoeken. Ik was zo op.
Toen begonnen mijn eerste stappen terug naar mezelf. Coaching. Hier leerde ik de kracht van familieopstellingen om lasten los te laten die niet van mij waren, EFT-tapping om oude gevoelens te verwerken, en het herprogrammeren van gedachten die mij klein hielden.
De overtuigingen ‘dat ik niet goed genoeg was als ik geen relatie had’, ‘niet goed genoeg als ik niet succesvol was’, ‘niet goed genoeg als ik niet dun was.’, ‘dat ik het moest doen zoals zij het deden’. etc. je herkent ze misschien wel. Al die beperkende gedachten, klaar om die allemaal achter me te laten.
Curaçao: een nieuw begin
Die coaching was de start. Maar de echte omslag kwam toen ik naar Curaçao vertrok. Ver weg van alles wat vertrouwd voelde, maar me tegelijk ook gevangen hield. Voor het eerst had ik de ruimte om mezelf te ontdekken.
Ik werkte daar verder met een coach. Ik leerde luisteren naar het geraas in mijn lijf, dat ik jarenlang had genegeerd. We gingen mediteren, visualiseren, affirmeren. Ik ontdekte wie ik écht was, wat ik écht dacht en wat ik écht wilde.
En ik ontmoette nieuwe vriendinnen die nog steeds mijn “ride or dies” zijn. Bij hen mocht ik alles laten zien: ook de lelijke versies van mezelf. Ik oefende met nieuwe reacties, nieuwe meningen. Zij luisterden zonder oordeel, stelden eerlijke vragen en hielden me spiegels voor.
Het was een sisterhood die ik nooit eerder had gekend. Voor het eerst voelde ik hoe bevrijdend het is om jezelf volledig te kunnen zijn – en ik wist: dit gun ik iedereen.
Zoeken, proberen, vallen en weer opstaan
Die tijd was een periode van veel oefenen en experimenteren. Ik probeerde van alles: meditatie, ademwerk, dans, acupunctuur, massages, voetreflex, podcasts, trainingen. Sommige dingen werkten, andere niet – maar alles leerde me iets over mezelf. Juist de dingen die níet pasten, lieten me zien wat wél bij mij hoorde.
Langzaam begreep ik dat echte verandering niet ontstaat door nóg meer te denken of nóg meer kennis te verzamelen. Het verschil kwam pas toen ik mijn inzichten ging toepassen.
Oefenen, reflecteren, het gewoon doen. En ja, vaak ook vallen en weer opstaan.
Als ik in een oud patroon schoot, schreef ik diezelfde avond nog in mijn journal: wat gebeurde er? Wat wil ik de volgende keer anders doen? En hoe ga ik dat oefenen? Het was confronterend, maar ook bevrijdend. Want ik merkte: ik kán veranderen. Ik kán mezelf opnieuw leren kennen. Ik kan worden wie ik wil zijn.
Nog steeds loop ik soms tegen oude patronen aan. Maar nu herken ik ze sneller, en ik heb de tools om terug te keren naar wie ik wil zijn. Mediteren, reflecteren, mezelf corrigeren en opnieuw oefenen. Keer op keer. En dat maakt me de vrouw die ik nu ben: ik leef met meer rust, liefde en vertrouwen dan ik ooit had durven dromen. En tuurlijk raak ik soms nog even van mijn pad, maar ik weet hoe ik terugkom.
Van mijn reis naar Claud Nine
Gaandeweg groeide het verlangen om deze ervaring te delen. Want wat ik zo lang gemist had – een veilige plek, steun van anderen, ruimte om te oefenen – dat gun ik iedereen. Zo ontstond Claud Nine. Een plek waar vrouwen niet alleen inzichten opdoen, maar ze ook leren toepassen.
Waar je mag ontdekken wie je écht bent, wat bij je past en wat niet meer. Waar je steun vindt in anderen, maar vooral leert vertrouwen op jezelf.
Wat ik jou gun
Ik deel dit verhaal omdat ik weet hoe het voelt om vast te lopen. Om energie kwijt te raken zonder precies te weten waarom. Om vooral te leven voor anderen, terwijl je jezelf uit het oog verliest. Claud Nine is geen snelle oplossing.
Het is een proces van onderzoeken, voelen en oefenen. Maar ik weet uit ervaring: het is de weg naar meer rust, meer energie en meer vertrouwen in jezelf.
En dat gun ik jou ook. Zoveel, dat ik alles wat ik heb geleerd, ervaren en doorleefd heb in Claud Nine heb gestopt. Zodat jij jouw reis kunt maken – zelf, maar niet alleen.
Liefs Claudia 💜